4 maja 2025 r. na trwałe zapisze się w historii Wyżnego. Po 50. latach od erygowania parafii Wyżne, kościół w tej miejscowości został konsekrowany przez biskupa Jana Wątrobę. Konsekracja w rozumieniu katolickim oznacza przeznaczenie osoby lub przedmiotu wyłącznie Bogu.
Z historii parafii
Parafia Wyżne jest jedną z czterech, które na przestrzeni lat wyłoniły się z istniejącej od wieków parafii Czudec. Powstała jako wyraz wiary i determinacji mieszkańców wsi. W 1958 r. pochodzący z Wyżnego ks. Aleksander Ziobro urządził kaplicę w swoim rodzinnym domu. Było to jego wotum wdzięczności za otrzymane łaski. W poświęceniu tej kaplicy uczestniczyło około 180 osób. Po wyjeździe ks. Ziobro w kaplicy nadal odprawiano Msze św. Było to możliwe dzięki obecności w Wyżnem tutejszych rodaków, księży salezjanów – ks. Józefa Turczyna, a następnie ks. Juliana Rykały, który przebywał w Wyżnem na rekonwalescencji. Po jego wyjeździe kaplica została zamknięta.
W 1971 r. ks. Julian Rykała powrócił do Wyżnego, ale nie mógł odprawiać Mszy św. w kaplicy ze względu na zakaz ze strony władz komunistycznych. Wielokrotnie kaplica była zamykana, drzwi blokowano, ksiądz był wzywany na posterunek milicji i do siedziby Powiatowej Rady Narodowej, gdzie grożono mu przeróżnymi konsekwencjami w razie niezastosowania się do poleceń władz. Posunięto się nawet do kar finansowych. Na nic zdały się petycje mieszkańców kierowane do władz. Kaplicy nie pozwalano otworzyć, a na piszących sypały się kary oraz poddawani byli różnym szykanom. Wreszcie 27 sierpnia 1972 r. bp Ignacy Tokarczuk swoim dekretem mianował ks. Rykałę wikariuszem parafii Czudec z duszpasterzowaniem w Wyżnem.
Wtedy w kaplicy rozpoczęto remont, a mieszkańcy wsi i inni ofiarodawcy uzupełniali jej wyposażenie w sprzęty liturgiczne. Pomimo ciągłych starań o możliwość budowy nowego kościoła władze były nieugięte. Parafię erygowano dopiero 13 lutego 1975 r. Jej pierwszym proboszczem został ks. Julian Rykała. W czerwcu 1980 r. pożar zniszczył kaplicę i pomimo jej odtworzenia miała ona charakter tymczasowy.
W styczniu 1981 r. na fali zmian zapoczątkowanych ruchem solidarnościowym władze wydały wreszcie zezwolenie na budowę kościoła. Działkę na ten cel podarował Józef Szorc z Czudca, a mieszkańcy pomimo dużych trudności zdołali zebrać sporo materiałów na rozpoczęcie budowy. Część drewna podarował ks. Piotr Szkolnicki, proboszcz czudecki. Prowadzone były też zbiórki, swoją rentę oddał ks. Rykała, a swój wkład miało również Zgromadzenie Księży Salezjanów. 24 maja w dzień święta Matki Bożej Wspomożycielki Wiernych został poświęcony plac pod kościół, a 21 sierpnia rozpoczęto zakładanie fundamentów.
W budowę aktywnie włączyli się mieszkańcy, stawiając się codziennie do pracy po 30-60 osób.13 grudnia 1981 r. (w dniu ogłoszenia stanu wojennego w Polsce), pomimo iż nie została ukończona nawet jedna kondygnacja, pierwszą mszę świętą odprawił ks. Stanisław Król. 23 maja 1982 r. bp Ignacy Tokarczuk poświęcił kamień węgielny, a już 23 października 1983 r. kościół został uroczyście poświęcony. Na patronkę parafii i kościoła została wybrana Matka Boża Wspomożycielka Wiernych. W późniejszym czasie wykonano wiele prac zarówno wokół kościoła jak i przy remoncie kaplicy. Powstał również cmentarz parafialny, przy którym wybudowano niewielką kaplicę cmentarną.
Konsekracja
4 maja br. na uroczystości 50-lecia parafii Wyżne, w świątyni zgromadzili się mieszkańcy wsi oraz zaproszeni goście. Podczas konsekracji byli obecni również poprzedni proboszczowie oraz księża z okolicznych parafii dekanatu czudeckiego. Uroczystą precesję poprowadził bp Jan Wątroba. Po rozpoczęciu uroczystości, odśpiewaniu Litanii do Wszystkich Świętych i poświęceniu kościoła, w głównym ołtarzu umieszczone zostały relikwie błogosławionych Ojców Franciszkanów; Stanisława Strzałkowskiego i Michała Tomaszka – męczenników z Pariacoto, którzy swoim życiem i męczeńską śmiercią w Peru udowodnili, że nawet w obliczu najtrudniejszych prób można zachować wierność głoszonym wartościom.
Następnie Biskup Rzeszowski odmówił modlitwę konsekracyjną prosząc w niej aby Bóg zechciał wejrzeć nie tylko na świątynię ale również zgromadzonych w nim wiernych. Podczas obrzędu namaszczenia ołtarza i ścian świątyni krzyżmem świętym (olejem konsekrowanym w Wielki Czwartek w katedrze) Biskup modlił się,aby Bóg uświęcił swoją mocą ołtarz i kościół, który namaścił, aby wyrażały tajemniczy związek Chrystusa i Kościoła.
Niesamowity nastrój potęgowały wygaszone światła. Następnie zapalono na ołtarzu przyniesione w procesji kadzidło, od którego zapalono świece ołtarzowe, Paschał i świece w zacheuszkach umieszczone na ścianach świątyni w miejscach uprzednio namaszczonych.
Przed błogosławieństwem końcowym głos zabrał proboszcz ks. Zbigniew Pałka, który podziękował bp. Janowi Wątrobie za przewodniczenie obrzędom oraz ks. Sławomirowi Jeziorskiemu, ceremoniarzowi diecezjalnemu, a także wszystkim, którzy dzięki swoim staraniom przyczynili się do uświetnienia tak ważnego w dziejach parafii wydarzenia.
Ryszard Wacko
Fot. A. Bukowiński