Księża poeci. Rocznica śmierci ks. Jana Kalinki

W krótkiej historii diecezji rzeszowskiej poetycki ślad odcisnęli trzej nieżyjący już duchowni: o. Cherubin Pająk OFM, ks. Jan Kalinka i ks. Zbigniew Jan Czuchra MS. 16 kwietnia 2021 r. mija 11 lat od śmierci ks. Kalinki.

Ksiądz Jan Kalinka przez 20 lat, do 2003 r., był proboszczem w Wólce Podleśnej w gminie Trzebownisko. Urodził się w 1946 r. Pochodził z Mokrzyszowa (obecnie dzielnica Tarnobrzega). Święcenia kapłańskie przyjął w 1970 r. Był wikariuszem w Stobiernej, Frysztaku, Leżajsku, Rozwadowie, Jeżowem, Nisku i Dąbrówkach k. Łańcuta. W 1983 r. został pierwszym proboszczem nowopowstałej parafii św. Jadwigi Królowej w Wólce Podleśnej. Po przejściu na emeryturę, od 2003 r., mieszkał w Domu Księży Seniorów w Rzeszowie. W ostatnich latach życia postępująca choroba wyeliminowała go z życia publicznego. Zmarł 16 kwietnia 2010 r. Spoczął na cmentarzu w Tarnobrzegu.

Ksiądz Kalinka jako poeta debiutował w 1982 r. w „Posłańcu Serca Jezusowego”. W sumie opublikował cztery tomiki wierszy: „Widok Pielgrzymkowy”, „Jak cienką jest ta zasłona”, „Musiało boleć” oraz „Gdyby wszystko było proste…”. Ponadto jego wiersze ukazały się w kilku antologiach poezji religijnej, był także laureatem ogólnopolskich konkursów poezji religijnej. W 2014 r. staraniem Doroty Kozioł ukazał się zbiór wszystkich wierszy ks. Kalinki pt. „Ósmy kosz okruchów”.

Zdzisław Łączkowski na łamach Dziennika Katolickiego „Słowo” pisał o subtelności poezji duchownego twórcy: „Ksiądz Kalinka prawuje się z tym, co niedoskonałe w naszym świecie, co obraz jego wykrzywia, co czyni ten świat nijaki i pogrąża w nicości. Wszystkie te jednak „walki” są nadzwyczaj szlachetne. Bo każdy wiersz tego kapłana-poety rodzi się z subtelności uczuć, delikatności i ogromnej wrażliwości na to wszystko, co ludzkie. Wiersze (…) pisane są nie tylko sercem i umysłem, ale każdym nerwem tego kapłana-poety, który wie, co to ból, cierpienie, radość, wie, co to ufność i gdzie biją źródła”.

Ojciec Cherubin Pająk OFM opublikował sześć tomików poetyckich: „Mgnienia”, „W locie”, „Żyć znaczy żeglować”, „Słodycz Itaki”, „Szare w blasku” oraz „Jubileuszowe wiersze pielgrzyma”. Zmarł 4 lutego 2006 r.

Ksiądz Zbigniew Jan Czuchra opublikował cztery tomiki: „Poezje wybrane”, „Słowa sercem pisane”, „Czasu srebrna nić”, „Powiew rodzinnych stron”. Zmarł 10 maja 2015 r. (tn)

Ksiądz Jan Kalinka

Wiersz podjęty z asfaltu

Linia czarna w poprzek szosy;
w poprzek mego losu.
Wznoszę wzrok – to druty telefoniczne;
oszronione, a jest odwilż.
Wierzę: Bóg jest Praprzyczyną,
a człowiek dlań najważniejszy.
Człowieczy Syn położył się
w betlejemskim żłobie
i dał się rozciągnąć na świętokradczym ołtarzu.
Łatwiej było już ze Zmartwychwstaniem
– ale jeśli jest się Bogiem…
Jak nauczyć się dostrzegać we wszystkich liniach
odcienie jasne?
Nie maj już ołtarza świętokradczego –
jest Ołtarz Najświętszy.

PS
Piszę, bom smutny,
wierzę w trudzie;
Boże, to iskrzy.

Zdjęcie: T. Nowak

Udostępnij