Historia parafii
Początki parafii p.w.św. Mikołaja w Łężynach sięgają prawdopodobnie jeśli nie końca XIV w. to początku XV w. Ze względu na brak dokumentacji trudno ustalić dokładną datę powstania parafii i kościoła. Jednakowoż na czas wyżej wspomniany naprowadza istnienie już kościółka w Łężynach przed rokiem 1511. Historyk Jan Długosz w „Liber beneficiorum episcopatus Cracoviensis” (1470 – 1480) powiada, że we wsi Łężyny był kościół parafialny. Pierwotnie parafia Łężyny należała do dekanatu Jasielskiego i Diecezji Krakowskiej i obejmowała wioski: Łężyny, Górzyce, Glinik Polski, Grabanina, Łajsce, Łubno i Piotrówka. Prawdopodobnie pierwszy niewielki kościółek parafialny w Łężynach istniał p.w. św. Bernarda, drewniany, opodal starego cmentarza w Górzycach. Jak wyglądał stary kościółek i przy jakich okolicznościach zniknął nie wiadomo. Należy sądzić, że obecny kościół w Łężynach został wystawiony gdy tamten już nie istniał, lub gdy tamten nie spełniał potrzeb ludności. Ponowna erekcja parafii dokonała się w 1511 r. i prawdopodobnie od tego czasu datuje się istnienie obecnego kościoła. Kościół drewniany, modrzewiowy, był krótszy, nie miał dobudowanej zakrystii, ani też bocznej kaplicy. Według wizytacji dekanalnej odprawionej w 1765 r. ówczesny proboszcz, ks. Tomasz Gryźniewicz sprawił wielki ołtarz w kościele, dał posadzkę, usuwając podłogę z tarcic i wymurował zakrystię. Około 1860 r. ks. proboszcz Jan Morawski dostawił przedsionek murowany, spełniający obecnie rolę kaplicy, w której mieści się ołtarz Paba Jezusa Ukrzyżowanego. Około 1900 r. ks. proboszcz Feliks Radwański przedłużył Kościół w Łężynach, a ks. proboszcz Stanisław Nawrocki w 1929 r. położył nową polichromię w kościele i około 1930 r. dostawił drewniany przedsionek. Tak więc kościół w Łężynach kilkakrotnie zmieniał swój pierwotny wygląd. Decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Krośnie z dnia 25.10.1994 r. kościół parafialny został wpisany do dóbr kultury regionu podkarpackiego. 02.06.1998 r. rozpoczęto pierwszy etap prac konserwatorskich. Odnowiono w całości prezbiterium. W 1999 r. prowadzono prace konserwatorskie w całym kościele. Prace konserwatorskie prowadziła artystka Marta Żurowska z Krakowa. Malowidła są czytelne, ale bardzo mocno zabrudzone jeszcze z czasów II wojny, gdyż rosyjscy żołonierze w kościele palili ognisko. Malowidła mają sceny biblijne i stylizowane wnętrza pałacowe. Planowane są dalsze prace konserwatorskie.