Sakramenty

Chrzest święty jest fundamentem całego życia chrześcijańskiego, bramą życia w Duchu i bramą otwierającą dostęp do innych sakramentów. Przez chrzest zostajemy wyzwoleni od grzechu i odrodzeni jako synowie Boży, stajemy się członkami Chrystusa oraz zostajemy wszczepieni w Kościół i stajemy się uczestnikami jego posłania (KKK 1213).

Praktycznie o chrzcie

Chrzest dziecka odbywa się w kościele parafialnym stałego miejsca zamieszkania rodziców (nie ma znaczenia miejsce zameldowania). Jeśli ma być udzielony gdzieś indziej (poza swoją parafią), konieczna jest zgoda Proboszcza miejsca zamieszkania rodziców.

Chcąc ochrzcić swoje dziecko, rodzicie powinni zgłosić się osobiście w kancelarii parafialnej, mając z sobą

• metrykę urodzenia USC,
• jeżeli rodzice dziecka mieszkają w innej parafii, należy dostarczyć stosowną zgodę przeniesienia chrztu,
• dane personalne chrzestnych (datę ich urodzenia i dokładny adres zamieszkania),
• przed chrztem rodzice chrzestni (będący spoza parafii) przynoszą zaświadczenie ze swojej parafii zamieszkania o tym, że mogą być rodzicami chrzestnymi.

Rodzicie chrzestni, wraz z rodzicami podejmują zdanie towarzyszenia dziecku tak, aby mogło wzrastać w wierze. Aby mogli wypełnić tą piękną i odpowiedzialną misję powinni spełniać następujące kryteria:

• ukończyli 16 rok życia,
• sami przyjęli sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego (chrzest, bierzmowanie, eucharystia)
• prowadzą świadome i sakramentalne życie chrześcijańskie

Przez sakrament bierzmowania ochrzczeni jeszcze ściślej wiążą się z Kościołem, otrzymują szczególną moc Ducha Świętego i w ten sposób jeszcze mocniej zobowiązani są, jako prawdziwi świadkowie Chrystusa, do szerzenia wiary słowem i uczynkiem oraz do bronienia jej (por KKK 1285)

Praktycznie o bierzmowaniu

Bierzmowanie jest dopełnieniem sakramentu chrztu, dlatego powinno odbywać się we wspólnocie parafialnej, do której kandydat należy. Jeśli bierzmowanie ma odbywać się w innej parafii, konieczna jest zgoda Proboszcza miejsca.

Chcąc przystąpić do sakramentu bierzmowania, kandydat powinien zgłosić się osobiście w kancelarii parafialnej, gdzie otrzyma informacje na temat przygotowania do przyjęcia sakramentu. 

Przygotowanie do bierzmowania składa się z cyklu spotkań, podczas których kandydaci, poprzez słuchanie Słowa Bożego i modlitwę, pogłębiają swoją wiarę aby w ten sposób rozpoznawać działanie Boga w swoim życiu i otworzyć się na działanie Ducha Świętego. Cykl przygotowań trwa dwa lata.

Dla podkreślenia jedności celebracji chrztu i bierzmowania, kandydat powinien zachować imię chrzcielne, a świadkiem powinien być jeden z rodziców chrzestnych.

Sakramentu bierzmowania udziela biskup

Bierzmowanie osób dorosłych odbywa się w kościele Farnym w Rzeszowie, w drugi piątek każdego miesiąca na Mszy św. o 19.00 (maj-wrzesień) lub o 18.00 (październik – kwiecień). Osoby, które chciałyby przyjąć sakrament bierzmowania podczas tych celebracji powinny wcześniej zgłosić się w kancelarii parafialnej w swojej parafii, gdzie zostaną przygotowani w sposób indywidualny tak, aby mogli przyjąć bierzmowanie

Eucharystia jest szczytem chrześcijańskiego życia. W Niej Jezus, podczas „Ostatniej Wieczerzy, tej nocy, kiedy został wydany, ustanowił eucharystyczną Ofiarę swojego Ciała i Krwi, aby w niej na całe wieki, aż do swego przyjścia, utrwalić ofiarę krzyża i tak powierzyć Kościołowi, umiłowanej Oblubienicy, pamiątkę swej męki i zmartwychwstania, sakrament miłosierdzia, znak jedności, więź miłości, ucztę paschalną, podczas której przyjmujemy Chrystusa, duszę napełniamy łaską i otrzymujemy zadatek przyszłej chwały (KL 47)

Praktycznie o eucharystii

• Eucharystia jest sakramentem zjednoczenia – komunii z Bogiem i wspólnotą Kościoła. Każdy wierzący może wziąć udział w celebracji, a ci, którzy są w stanie łaski uświęcającej mogą przystąpić do komunii sakramentalnej.

• Każdy katolik będący w stanie łaski uświęcającej może w ciągu dnia przyjąć dwukrotnie Komunię św. pod warunkiem, że za drugim razem uczestniczy w całej Mszy św.
• Przyjmowanie leków nie łamie postu eucharystycznego.
• Do komunii świętej dopuszczane są osoby, które mają zdolność osądu sumienia, rozróżniania dobra od zła, oraz świadomość realnej obecności Jezusa w konsekrowanym chlebie. W przybliżeniu zakłada się, że jest to wiek 7 lat, dlatego w tym wieku można rozpocząć przygotowanie do I komunii świętej.

Nasz Pan Jezus Chrystus, lekarz naszych dusz i ciał, który odpuścił grzechy paralitykowi i przywrócił mu zdrowie ciała, chciał, by Kościół mocą Ducha Świętego kontynuował Jego dzieło uzdrawiania i zbawiania, które obejmuje także jego członki. Wszyscy więc, którzy przystępują do sakramentu pojednania otrzymują od miłosierdzia Bożego przebaczenie zniewagi wyrządzonej Bogu i równocześnie dostępują pojednania z Kościołem, któremu, grzesząc, zadali ranę, a który przyczynia się do ich nawrócenia miłością, przykładem i modlitwą (por. KKK 1421-1422)

Praktycznie o sakramencie pokuty i pojednania

• Do sakramentu pokuty i pojednania może przystąpić każdy ochrzczony, który pragnie wyznać swoje grzechy, a żałując za nie chce nawrócić się i zmienić swoje życie.
• Sakrament pokuty i pojednania udzielany jest w konfesjonale w sposób indywidualny, z zachowaniem dyskrecji i tajemnicy spowiedzi.
• Spowiednik, wysłuchawszy wyznania grzechów, kieruje do penitenta słowa pociechy i pouczenia, nakładając także pokutę i zadośćuczynienie, po czym udziela rozgrzeszenia.
• W nadzwyczajnych przypadkach, kiedy nie jest możliwe udzielenie rozgrzeszenia, spowiednik powinien zapewnić penitenta o czułej i cierpliwej miłości Boga oraz poszukać wraz z penitentem możliwych dróg nawrócenia.

Przez święte chorych namaszczenie i modlitwę kapłanów cały Kościół poleca chorych cierpiącemu i uwielbionemu Panu, aby ich podźwignął i zbawił; a nadto zachęca ich, aby łącząc się dobrowolnie z męką i śmiercią Chrystusa, przysparzali dobra Ludowi Bożemu (KKK 1499)

Praktycznie o sakramencie namaszczenia chorych

• Do przyjęcia namaszczenia chorych upoważniają dwie okoliczności – choroba i starość. 
• Odnośnie do choroby, nie wymaga się pewności ciężkiej choroby, wystarczy jedynie prawdopodobieństwo takiego stanu. W razie wątpliwości warto zasięgnąć rady lekarza opiekującego się chorym. 
• Sytuacją usprawiedliwiającą przyjęcie tego sakramentu jest bliskość operacji chirurgicznej, która najczęściej jest spowodowana chorobą, wiążącą się z niebezpieczeństwem utraty życia.

Sakrament święceń jest sakramentem, dzięki któremu posłanie, powierzone przez Chrystusa Apostołom, nadal jest spełniane w Kościele aż do końca czasów. Jest to więc sakrament posługi apostolskiej. Obejmuje on trzy stopnie: episkopat, prezbiterat i diakonat (KKK 1536)

Praktycznie o sakramencie święceń

• Przygotowanie do przyjęcia sakramentu świeceń odbywa się w Wyższym Seminarium Duchownym.
• Do Wyższego Seminarium Duchownego mogą wstępować kandydaci, którzy ukończyli szkołę średnią i zdali maturę. 
• Kandydaci do święceń powinni być ludźmi wiary odczytującymi w sobie głos powołania do kapłaństwa. Winni posiadać zdolności intelektualne wystarczające do odbycia studiów filozoficzno-teologicznych, cieszyć się dobrą opinią, czuć się zupełnie wolnymi w podejmowaniu decyzji.
• Przyjęcie do seminarium odbywa się poprzez złożenie właściwej dokumentacji oraz rozmowę kwalifikacyjną z Rektorem.

Przymierze małżeńskie, przez które mężczyzna i kobieta tworzą ze sobą wspólnotę całego życia, skierowaną ze swej natury na dobro małżonków oraz do zrodzenia i wychowania potomstwa, zostało między ochrzczonymi podniesione przez Chrystusa Pana do godności sakramentu (KKK 1601)

Praktycznie o sakramencie małżeństwa

• Narzeczeni, którzy pragną przyjąć sakrament małżeństwa powinni zgłosić się do kancelarii parafialnej w parafii któregokolwiek z nich nie później niż 3 miesiące przed planowaną datą zawarcia małżeństwa.
• W czasie pierwszego spotkania powinni mieć ze sobą dowód osobisty, świadectwo chrztu (jeśli byli ochrzczeni w innej parafii), świadectwo ukończenia katechizacji szkolnej oraz świadectwo ukończenia katechezy przedmałżeńskiej.
• Podczas spotkania duszpasterzem narzeczeni zostają poinformowani o dalszej drodze przygotowania oraz innych wymaganych dokumentach, które będą musieli przygotować.
• Przed zawarciem sakramentu małżeństwa koniczna jest rozmowa zwana badaniem kanonicznym, którą narzeczeni przeprowadzają z duszpasterzem w uzgodnionym wspólnie czasie.