Historia parafii
Pierwszy pomysł wybudowania kościoła w Budach Głogowskich związany jest z osobą K. Holzera – właściciela Bud pod koniec XIX w. Chcąc, aby w Budach był kościół, przeznaczył na ten cel miejsce i materiał. Mieszkańcy mieli dać robociznę. Pomysłu tego nie udało się jednak zrealizować. Ludzie wówczas uczęszczali do kościoła w Widełce, Głogowie lub Mrowli a Budy Głogowskie należały wówczas do parafii Mrowla.
Po zakończeniu II wojny światowej w 1945 r. rozparcelowano majątek dworski. Wówczas mieszkańcy Bud Walenty Grzywacz, Karol Litwin i Jan Kogut wraz z innymi zaczęli ubiegać się o parcelę na kościół. Po długich staraniach otrzyma-no na własność parafii 1 hektar ziemi w parku dworskim. Decyzję z ramienia rządu podpisał minister Stanisław Mikołajczyk. Z dawnego spichlerza dworskiego zrobiono kaplicę. Dnia 25.07.1946 r. Urząd Wojewódzki w Rzeszowie zatwierdził plan kościoła, który zaprojektował inż. Fryderyk Linder z Jarosławia. Bp Franciszek Barda przychylnie ustosunkował się do prośby mieszkańców Bud o zatwierdzenie parafii i wyznaczenie kapłana. Administratorem parafii został ks. Antoni Ziobro, który przybył do Bud w 1947 r. Rozpoczęto przygotowania do budowy kościoła. Kościół zaczęto budować w miejscu, gdzie stała tymczasowa kaplica. W 1948 r. położono kamień węgielny pod kościół. Budowę nadzorował ks. A. Ziobro i przedstawiciel mieszkańców Walenty Grzywacz. W murach kościoła zostawiono część starych murów spichlerza. W 1951 r. ukończono budowę, ale bez wieży, gdyż zabrakło materiału i funduszy. Powoli sprawiano szaty i naczynia liturgiczne. Ze składek wiernych postawiono wielki ołtarz. W ostatnią niedzielę listopada 1962 r. bp Stanisław Jakiel konsekrował ołtarz i kościół.
Początkowo plebanią była część budynku dworskiego zwanego „gorzelnią”, w którym mieszkał także kierownik szkoły. Ks. A. Ziobro w 1960 r. rozpoczął budowę nowej plebani, którą przykryto, ale ukończono dopiero po 4 latach.
W 1963 r. nastąpiła zmiana administratora parafii, którym został ks. Stanisław Ujda. Przy ofiarności parafian ukończono plebanię. W kościele położono posadzkę. W czasie odpustu 1964 r. powstała myśl wyposażenia kościoła w organy. Zakupiono używane organy i poświęcono je w czasie odpustu 1965 r.