Historia parafii
Parafia Górno została erygowana przez kard. Jerzego Radziwiłła, Biskupa Krakowskiego, 15.01.1599 r. Terytorium wydzielono z parafii Bieliny. Pierwszy kościół drewniany wraz z wyposażeniem oraz grunty i inne dochody dla każdego proboszcza ufundowali właściciele dóbr rudnicko-kopeckich: Katarzyna Ulińska, wdowa po Piotrze i jej syn Stanisław, podczaszy ziemi przemyskiej. Świątynia pierwsza przetrwała prawie 200 lat. Drugi kościół drewniany wybudował ks. proboszcz Antoni Peszkowski pod koniec lat siedemdziesiątych XVII w. a poprzedni został rozebrany. Nowy kościół został konsekrowany w 1792 r. Niestety w 1794 r. strawił go pożar. Trzeci kościół, również drewniany, wybudował ks. Jan Rossadziński w 1809 r. Kościół ten podczas wizytacji kanonicznej w 1852 r. konsekrował bp Franciszek Wierzchlejski, Biskup Przemyski. Świątynia spłonęła 23.10.1903 r. Czwarty kościół, murowany, wybudowano wg projektu architekta lwowskiego Jana Sas-Zubrzyckiego latach 1911-13 za proboszcza Franciszka Bielawskiego przy dużej pomocy wikariusza, ks. Jana Obary. Poświęcenia kościoła dokonał w dniu 14.07.1913 r. bp Karol Józef Fischer, Biskup Przemyski. On też konsekrował kościół w dniu 05.06.1929 r. Zbudowany jest on z czerwonej cegły na cokole kamiennym z profilowanym gzymsem, w stylu neogotyckim na rzucie krzyża łacińskiego, trójnawowy.
Z terytorium parafii Górno zostały wydzielone parafie: Kamień w 1907 r. i Łowisko w 1975 r. W 1925 r. połowę Dołęgi – przysiółka – dołączono do Wólki Niedźwiedzkiej, a w 1938 r. część Korczowisk i Biedaczowa do parafii Mazury.