Historia parafii
Myśl utworzenia ośrodka duszpasterskiego na Drabiniance zrodziła się już w latach sześćdziesiątych XX w. W 1967 r. ks. Andrzej Pasterczyk, proboszcz parafii w Słocinie, wówczas macierzystej dla Drabinianki, rozpoczął odprawianie Mszy św. w domach prywat-nych, m. in. Antoniego Miąsika, Wiktorii i Pawła Złamańców. Wkrótce wikariusze słocińscy, księża: Franciszek Rząsa i Marian Daraż, podjęli starania zmierzające do wybudowania nie-wielkiej kapliczki. Niestety, przeszkodzili temu funkcjonariusze Służby Bezpieczeństwa. Za-mysł swych poprzedników podjął ks. Feliks Kwaśny i doprowadził do wybudowania niewiel-kiej kaplicy, stanowiącej podczas nabożeństw rodzaj prezbiterium, w którym znajdował się ołtarz. W sierpniu 1972 r. duszpasterzem Drabinianki został ks. Stanisław Mac. Z jego inicja-tywy do kaplicy dobudowano prowizoryczną nawę, wykonaną najpierw z folii, a później – z płyt pilśniowych. Działania te pociągnęły za sobą liczne represje ze strony władz bezpieczeń-stwa, które spadły głównie na ich inspiratora, ks. Maca, ale rozbudowana tymczasowa kaplica pozostała i zaczęła pełnić rolę centrum duszpasterskiego dla Drabinianki, a później – kaplicy dojazdowej parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa. W 1989 r. proboszcz ks. S. Mac zainicjował tam budowę nowego kościoła. Ukończono ją w ciągu 100 dni. 4 VIII 1990 r. no-wą świątynię poświęcił bp I. Tokarczuk, nadając jej tytuł Matki Bożej Częstochowskiej. W dalszym ciągu stanowiła ona filię parafii katedralnej.
Samodzielna parafia pw. Matki Bożej Częstochowskiej powstała na Drabiniance 27 VIII 2006 r. na mocy dekretu bp Kazimierza Górnego, a wspomniany kościół podniesiony został do rangi kościoła parafialnego. Parafia objęła tereny wydzielone z macierzystej parafii katedralnej, z parafii pw. Miłosierdzia Bożego (Biała) i pw. Matki Bożej Śnieżnej w Budzi-woju. Należy ona do dekanatu Rzeszów – Katedra. Pierwszym proboszczem został ks. Tadeusz Pindara. W 2008 r. rozpoczęto budowę Domu Parafialnego. W 2016 r. rozpoczęto budowę nowergo kościoła parafialnego.