Historia parafii
Zabierzów jest jedną a najstarszych, parafii w okolicach Rzeszowa. Według Kroniki już w r. 1115 istniały tu majątki kościelne i kamienny kościół w kształcie rotundy. Podlegały one biskupowi krakowskiemu obrządku łacińskiego, gdy spora część tutejszej ludności posługiwała się obrządkiem słowiańskim. Akt erekcyjny z 1518 r. poświadcza istnienie tutaj parafii, ufundowanej przez Mikołaja Bartłomieja Pakosza. Wybudował on kościół i uposażył parafię. W XIII w. po zajęciu Rzeszowa przez Rusinów w grodzie zabierzowskim stanowiącym punkt obronny Rzeszowa stacjonował garnizon wojskowy, który zabiegał drogę zagonom tatarskim. Podczas najazdu tatarskiego w 1624 r. wrogie wojska przeszły przez Wisłok i zaatakowały kościół broniony przez okolicznych chłopów pod wodzą proboszcza, ks. Marcina Krzemińskiego. Kościół został spalony, proboszcz uprowadzony w jasyr. Po kilku latach zbudowano drewnianą kaplicę. Mikołaj Spytek Ligęza ufundował tutaj szpital ubogich, który przejął pod swoją opiekę książę Jerzy Lubomirski. Kaplica ta została spalona przez wojska Rakoczego w czasie „potopu” szwedzkiego. Jerzy Ignacy Lubomirski, właściciel dóbr rzeszowskich, w 1719 r. rozpoczął budowę nowego kościoła, podczas której rozkopano resztki wałów grodowych. Kościół ten konsekrował w 1729 r. bp Andrzej Pruski, Biskup Przemyski. Była to nieduża, jednonawowa budowla kamienna. W 1873 r. właściciele Nosówki – Dąbscy – dobudowują z prawej strony kaplicę z grobowcem swoich poprzedników. W 1909 r. ówczesny proboszcz, ks. Marceli Sochański przydłużył kościół i dobudował barokową wieżę, oraz kaplicę po lewej stronie. Sprawił nowe organy, odnowił polichromię z 1875 r. W czasie II wojny Niemcy urządzili sobie na wieży punkt obserwacyjny atakowany przez wojska sowieckie. Dlatego kościół ucierpiał od pocisków artyleryjskich. Parafia Zabierzów łączy 3 miejscowości – Racławówkę z przysiółkiem Zabierzów, Nosówkę i Kielanówkę.