Historia parafii
Parafia Załęże powstała najprawdopodobniej w latach osiemdziesiątych XIII wieku. Pierwszy dokument o jej istnieniu pochodzi z 1326 r. i dotyczy płacenia świętopietrza przez Andrzeja, proboszcza załęskiego. Głównym ośrodkiem parafii od jej powstania było Załęże. Miejscowość wywodzi swą nazwę od położenia geograficznego i pochodzi stąd, że wieś załęska leży nad Łęgiem, czyli nad nizinnym brzegiem rzeki. We wczesnym średniowieczu Załęże mieściło w sobie gród. Do parafii załęskiej należy istniejąca już w średniowieczu wioska Markuszka i powstała później Wola Dębowiecka będąca owocem działalności kolonizatorskiej króla Kazimierza Wielkiego. Tak ukonstytuowane końcem XIV wieku granice parafii załęskiej przetrwały do dziś. Do zabytków polskiej kultury zalicza się kościół załęski. W 1328 r. istniała w Załężu świątynia pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela. Budowę obecnego zabytkowego kościoła rozpoczęto po pożarze poprzedniego w 1753 r. Dnia 07.10.1783 r. sufragan przemyski biskup Roman Sierakowski dokonał uroczystej konsekracji świątyni również pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela. Kościół zbudowano z drzewa modrzewiowego na murowanym fundamencie. Styl zewnętrzny świątyni zawiera w sobie pewne elementy gotyku. Zrazu kościół pokryty był gontami. Generalny remont kościoła został przeprowadzony w latach 1882-1883. Prezbiterium świątyni jest skierowane ku wschodowi. W 1951 r. usunięto grube ściany oddzielające nawę od przylegających do niej od północy i południa małych kaplic w efekcie czego powstał kościół trójnawowy. Polichromię wnętrza świątyni odnowiono w 1883 r. pod kierunkiem malarza Stankiewicza, ucznia Jana Matejki. Pierwszy raz pomalowano wnętrze w 1777 r. Obrazy Drogi Krzyżowej umieszczono w 1782 r. Kościół wyściełała posadzka z kamiennych rombów położona w 1785 r. Świątynia posiada trzy ołtarze drewniane. Nowy kościół parafialny został konsekrowany 10.09.2000 r. przez Bpa Kazimierza Górngo